30 Σεπτεμβρίου 2013

Μπορώ να αγοράσω μια ώρα του χρόνου σου;

Ένας πατέρας γυρίζει σπίτι από την εργασία του αργά, κουρασμένος και εκνευρισμένος, για να βρει τον πέντε ετών γιο του να τον περιμένει στην πόρτα.

-Μπαμπά, μπορώ να ρωτήσω κάτι; 
-Ναι, βεβαίως, τι είναι;

-Μπαμπά, πόσα παίρνεις σε μια ώρα;
-Αυτό δεν είναι δίκη σου δουλειά, απάντησε θυμωμένος ο πατέρας.
-Θέλω ακριβώς να ξέρω. Παρακαλώ, πες μου πόσα παίρνεις σε μια ώρα;
-Εάν πρέπει να ξέρεις, παίρνω 40 ευρώ την ώρα.
-Ωχ! Μπαμπά, σε παρακαλώ, μπορείς να μου δανείσεις 20 ευρώ;
-Εάν ο μόνος λόγος που ρώτησες είναι να δανεισθείς κάποια χρήματα, για να αγοράσεις ένα ανόητο παιχνίδι ή κάποιες άλλες αηδίες, τότε να πας κατ΄ευθείαν στο δωμάτιο σου και στο κρεβάτι σου. Δεν εργάζομαι σκληρά καθημερινά για τέτοιες παιδαριώδεις επιπολαιότητες.
Το μικρό παιδί πήγε ήσυχα στο δωμάτιο του και έκλεισε την πόρτα. Ο μπαμπάς κάθισε σκεπτόμενος την ερώτηση του παιδιού και νευρίαζε όλο και περισσότερο. «Πώς τόλμησε να υποβάλει τέτοια ερώτηση, για να πάρει μόνο κάποια χρήματα;».
Μετά από μια περίπου ώρα ο μπαμπάς είχε ηρεμήσει και σκέφθηκε: «Ίσως είναι κάτι που πρέπει πραγματικά ν΄αγοράσει ο μικρός με τα 20 ευρώ. Και δεν ζητάει χρήματα πολύ συχνά». Πήγε στην πόρτα του δωματίου του παιδιού και την άνοιξε.
-Κοιμάσαι, γιε μου; Ρώτησε.
-Δεν κοιμάμαι, απάντησε το αγόρι.
-Σκεφτόμουν ότι ίσως ήμουν πολύ σκληρός μαζί σου νωρίτερα. Ήταν μια μεγάλη μέρα και έβγαλα την κούραση μου σε σένα. Εδώ είναι τα 20 ευρώ που μου ζήτησες». Το παιδί έτρεξε κατ΄ευθείαν επάνω του χαμογελώντας.
-Σ΄ ευχαριστώ, μπαμπά, φώναξε. Κατόπιν πάει στο μαξιλάρι του και βγάζει από κάτω κάποια τσαλακωμένα χρήματα. Ο πατέρας, μόλις βλέπει ότι το παιδί έχει ήδη κάποια χρήματα, αρχίζει να νευριάζει, ενώ εκείνο αρχίζει να μετράει σιγά τα χρήματα του και κοιτάζει τον μπαμπά του, που το ρωτά:
-Γιατί θέλεις περισσότερα χρήματα, εφόσον έχεις ήδη μερικά;
-Μπαμπά, έχω 40 ευρώ τώρα. Μπορώ να αγοράσω μια ώρα του χρόνου σου; Σε παρακαλώ, έλα αύριο νωρίς στο σπίτι. Θα ήθελα πολύ να φάμε μαζί.
Ο πατέρας ένοιωσε συντετριμμένος. Αγκάλιασε το μικρό γιο του και τον ικέτευσε να τον συγχωρήσει.

Πηγή: synaksi.blogspot.gr  



10 σχόλια:

  1. Καλησπέρα γλυκό μου κοριτσάκι..πολύτιμο το κείμενό σου για εμας τους γονείς!!τα παιδιά που παραμελούνται απο τους γονείς αισθάνονται πάντα παραμελημένα και μόνα..κι επειδή η ζωή είναι δύσκολη και οι καιροί ακόμα πιό δύσκολοι,οφείλουμε και κουρασμένοι να είμαστε να βρίσκουμε τον απαραίτητο χρόνο να αφοσιωνόμαστε στα παιδιά να κάνουμε διάλογο μαζί τους και να συμμετέχουμε ακόμα και στο παιχνίδι τους η πηγαίνοντάς τα έστω μιά μικρή βόλτα..και το σημαντικότερο πάντα με τρυφερότητα στοργή και άπλετη κατανόηση!!σου έχω κάτι απο το χώρο μου..φιλάκια πολλά για την ώρα πιτσιρίκι μου γλυκό!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα και καλό μήνα!!! :)) ✿
      Τα είπατε πολύ σωστά! έτσι όπως πρέπει να είναι!

      Έρχομαι να δω! :)
      Φιλάκια! :))

      Διαγραφή
  2. Πολύ καλό! Ένα παραμύθι για μεγάλους!
    Καλη εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ίσως να λέγαμε καλύτερα μία διδακτική ιστοριούλα! :))
      Καλημέρα και καλό μήνα εύχομαι! ✿

      Διαγραφή
  3. Την ιστορία τη γνώριζα. Κάθε φορά που τη διαβάζω το ίδιο συγκλονίζομαι..ακούω και ένα αγαπημένο κομμάτι που έχεις ...είμαι που είμαι χάλια ....
    Αποχωρώ με την καρδιά λιώμα!
    Φιλιά κοπέλα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγγνώμη! δεν ήθελα να σε στενοχωρήσω ή να σε κάνω χειρότερα! :(

      Φιλάκια!
      Εύχομαι να πάνε όλα καλά σύντομα!
      Καλή δύναμη!
      Καλημέρα και καλό μήνα!!! ✿

      Διαγραφή
  4. Λία μου αυτό που έχω να πω γι αυτό που διάβασα είναι πως εδώ και πολλά χρόνια οι καριέρες χτίστηκαν επάνω στις παιδικές ψυχές που τις ανέλαβε η τηλεόραση, οι παιχνιδομηχανές, οι υπολογιστές .... έτσι πια βλέπουμε πως η πιο επαναστατική κίνηση που μπορεί να κάνει ένας νέος θα είναι το like σε κάποιο κείμενο του fb .... μέχρι εκεί. Ούτε παιδεία, ούτε βάσεις, ούτε μέλλον .... και τώρα που τελειώσαν κι οι καριέρες ... αλοίμονο.... Ώρα για επαναπροσδιορισμό της ζωής.

    την Καλημέρα και τα φιλιά μου...

    καλό μήνα να έχουμε :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι ακριβώς είναι δυστυχώς, όπως τα λες!
      Νομίζω πως οι ίδιοι είμαστε υπαίτιοι όλων αυτών των γεγονότων/καταστάσεων!
      Βάλαμε τα πράγματα πάνω από τους ανθρώπους! Την επαγγελματική καταξίωση, το κύρος & το χρήμα πάνω από την ψυχή!
      Ας δούμε λοιπόν οι ίδιοι τι δημιουργήσαμε...

      Καλημέρα! Καλό μήνα!
      Φιλάκια πολλά! ✿

      Διαγραφή
  5. ..τη θυμάμαι αυτήν την ιστορία πολύ καλά. ;)

    Καλό μεσημέρι!,
    φιλιά Λία. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ...γι' αυτό την έβαλα, για να χαραχτεί καλά στο δωμάτιο της μνήμης!

      Καλό μεσημέρι και πάλι!

      Διαγραφή

Για να μην περπατώ μόνη...