Η καρδιά είναι ουσιαστικά ένας μυώδης σάκος που αποτελείται από 2 αντλίες. Κάθε αντλία χωρίζεται σε 2 διαμερίσματα που συγκοινωνούν μεταξύ τους με βαλβίδες. Το κύριο διαμέρισμα είναι η αριστερή κοιλία, η οποία αντλεί πρόσφατα οξυγονωμένο από τους πνεύμονες αίμα, δια μέσου της αορτής προς όλα τα σημεία του σώματος. ......
τικ τακ τικ τακ τικ τακ ...........
«Έχετε μία κανονική καρδιά! Στο εσωτερικό της φανταστείτε την πως έχει πολλές πόρτες και παράθυρα, όπως ένα δωμάτιο! Η μία πόρτα σας αντί να κλείνει καλά, έχει μείνει λίγο ανοιχτή με αποτέλεσμα το αίμα που σπρώχνει προς όλα τα υπόλοιπα σημεία του σώματος να αφήνει και λίγο προς τα πίσω! Θα πρέπει να ξανακάνετε υπέρηχο καρδιάς μετά από 5-6 χρόνια για να δούμε αν αυτό μεγαλώνει ή παραμένει το ίδιο! Μην αγχώνεστε για τίποτε και μην στενοχωριέστε! Προσπαθήστε να κάνετε πράγματα που σας ευχαριστούν! Μην πιέζεται τον εαυτό σας!», αυτά τα λόγια ακούγονταν από το στόμα του γιατρού.
«Να κάνω αυτό που με ευχαριστεί! να μην στενοχωριέμαι!...φαντάζει ουτοπικό, αν όχι παράλογο!», σκέφτηκε από μέσα της.
Ποτέ στην ζωή της δεν είχε κάνει αυτό που την ευχαριστούσε πραγματικά, πάντα έπραττε αυτό που έπρεπε, για να μην στενοχωρήσει τους γύρω της. Προσπαθούσε όσο μπορούσε να μην πληγώνει κανέναν, γιατί η ίδια ήξερα πολύ καλά πως είναι να αισθάνεσαι πόνο!
"Η πραγματική χαρά γεννιέται μέσα από τον πόνο" θυμήθηκε εκείνη τη στιγμή το ρητό που είχε κάποτε διαβάσει!
Ευχαρίστησε το γιατρό και βγήκε έξω από το ιατρείο! Κατέβηκε τα σκαλοπάτια! (ήθελε να τεστάρει λίγο τις αντοχές της!) και έφτασε στην εξώπορτα. Βγήκε έξω και πήρε μία βαθιά ανάσα!
«Έχω την ανάγκη να πάρω αέρα! Να περπατήσω!»
"1 βήμα... 2 βήματα... 3 βήματα..." μετρούσε και έκανε συνειρμούς!
Όποτε δεν αισθανόταν καλά, πήγαινε στην εκκλησίτσα που είναι αφιερωμένη στην Παναγία για να καθίσει και να μιλήσει με Εκείνη, Εκείνη που τα ακούει όλα και μπορεί να την καταλάβει!
«Εκεί θα πάω! Στην Παναγία...!», σκέφτηκε και συνέχισε το δρόμο της με πιο γρήγορο ρυθμό, ώσπου έφτασε στην εκκλησία!
Μπήκε μέσα, άναψε το κεράκι της και χαιρέτησε τις εικόνες!
Κάθισε λιγάκι! Δεν γνωρίζω πόση ώρα για να σας πω,
κι έπειτα έφυγε...
τικ τακ τικ τακ τικ τακ ...........«Έχετε μία κανονική καρδιά! Στο εσωτερικό της φανταστείτε την πως έχει πολλές πόρτες και παράθυρα, όπως ένα δωμάτιο! Η μία πόρτα σας αντί να κλείνει καλά, έχει μείνει λίγο ανοιχτή με αποτέλεσμα το αίμα που σπρώχνει προς όλα τα υπόλοιπα σημεία του σώματος να αφήνει και λίγο προς τα πίσω! Θα πρέπει να ξανακάνετε υπέρηχο καρδιάς μετά από 5-6 χρόνια για να δούμε αν αυτό μεγαλώνει ή παραμένει το ίδιο! Μην αγχώνεστε για τίποτε και μην στενοχωριέστε! Προσπαθήστε να κάνετε πράγματα που σας ευχαριστούν! Μην πιέζεται τον εαυτό σας!», αυτά τα λόγια ακούγονταν από το στόμα του γιατρού.
«Να κάνω αυτό που με ευχαριστεί! να μην στενοχωριέμαι!...φαντάζει ουτοπικό, αν όχι παράλογο!», σκέφτηκε από μέσα της.
Ποτέ στην ζωή της δεν είχε κάνει αυτό που την ευχαριστούσε πραγματικά, πάντα έπραττε αυτό που έπρεπε, για να μην στενοχωρήσει τους γύρω της. Προσπαθούσε όσο μπορούσε να μην πληγώνει κανέναν, γιατί η ίδια ήξερα πολύ καλά πως είναι να αισθάνεσαι πόνο!
"Η πραγματική χαρά γεννιέται μέσα από τον πόνο" θυμήθηκε εκείνη τη στιγμή το ρητό που είχε κάποτε διαβάσει!
Ευχαρίστησε το γιατρό και βγήκε έξω από το ιατρείο! Κατέβηκε τα σκαλοπάτια! (ήθελε να τεστάρει λίγο τις αντοχές της!) και έφτασε στην εξώπορτα. Βγήκε έξω και πήρε μία βαθιά ανάσα!
«Έχω την ανάγκη να πάρω αέρα! Να περπατήσω!»
"1 βήμα... 2 βήματα... 3 βήματα..." μετρούσε και έκανε συνειρμούς!
Όποτε δεν αισθανόταν καλά, πήγαινε στην εκκλησίτσα που είναι αφιερωμένη στην Παναγία για να καθίσει και να μιλήσει με Εκείνη, Εκείνη που τα ακούει όλα και μπορεί να την καταλάβει!
«Εκεί θα πάω! Στην Παναγία...!», σκέφτηκε και συνέχισε το δρόμο της με πιο γρήγορο ρυθμό, ώσπου έφτασε στην εκκλησία!
Μπήκε μέσα, άναψε το κεράκι της και χαιρέτησε τις εικόνες!
Κάθισε λιγάκι! Δεν γνωρίζω πόση ώρα για να σας πω,
κι έπειτα έφυγε...
Lia@
Η καλή Παναγιά μας πάντα παρηγορεί όσους ζητούν την βοήθεια της....!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή συνέχεια Λία μου :)
Έτσι είναι!
ΔιαγραφήΚαλή συνέχεια και σε σένα! :)