12 Ιουλίου 2013

Breathe...

(Ανάσα...)

Κάτω από το νερό, κάπου εκεί στο βυθό προσπαθούσε να πάρει ανάσα!
Δεν άντεχε άλλο να κρατά την αναπνοή της! Ήθελε να αναπνεύσει!
Μάταιος κόπος... είχε πιαστεί σε δίχτυα που δύσκολα θα μπορούσε να απαλλαγεί!
...



Το ήξερε από την αρχή πως αν κολυμπούσε στα βαθιά δεν θα τα κατάφερνε, όμως πήρε το ρίσκο και έπεσε.
Και καθώς έπεφτε όλο και πιο βαθιά, έβλεπε τις ακτίνες του ήλιου πως λαμπύριζαν στην επιφάνεια. «Οι δυσκολίες είναι για τους δυνατούς», έλεγε μέσα της και προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό της πως ήταν καλά! πως ενώ καταπιεζόταν, ήταν χαρούμενη.
και έπεφτε...
...
και έπεφτε...
...
ώσπου έφτασε στον βυθό. Εκεί πια κυριαρχούσε το απόλυτο σκοτάδι! Έπαψαν πια να φαίνονται οι ακτίνες του ήλιου, γιατί ο ήλιος δεν έφτανε μέχρι εκεί κάτω.., στο βάθος, στο χάος...!
Για μια στιγμή ένιωθε τις δυνάμεις της να εξαντλούνται. H όλη προσπάθεια την είχε κουράσει! Είχε κουραστεί να μαζεύει σπασμένα όστρακα, να κάνει συλλογή από χαμένες ψυχές! Είχε κουραστεί να μετρά απώλειες! Ήθελε και κείνη, όπως και οι άλλοι, να είναι ευτυχισμένη! Μα ακόμη δεν κατανόησε πως η ευτυχία είναι στιγμές, μικρές-μικρές στιγμούλες, κι αν εκείνη ήθελε κάτι μεγάλο, θα έπρεπε να αρκεστεί στα μικρά που τις δίνονταν. Γιατί η ζωή, δεν είναι για όλους η ίδια!

Η κούρασή της ολοένα και μεγάλωνε, και κάθονταν στο στήθος της και την βάραινε σαν ένα φορτίο τόνων! Η ανάσα της άρχισε να γίνεται όλο και πιο αδύναμη! Έκανε μία κίνηση να ανέβει προς τα πάνω, να αρχίσει σιγά-σιγά να κολυμπά προς την έξοδο, προς την σωτηρία της, αλλά διαπίστωσε πως είχε πέσει στα δίχτυα των λογισμών και της απελπισίας! Των σκέψεων εκείνων που σε κάνουν να πιστεύεις ότι δεν θα αλλάξει τίποτε στη ζωή σου, θα είναι έτσι μέχρι να αφήσεις το σώμα σου να κοιμηθεί σε κάποιο κομμάτι του ουρανού. Και θα φάνταζε λύτρωση αυτός ο αιώνιος ύπνος για εκείνη..!
...
Σε αυτά λοιπόν τα δίχτυα, αν κάποιος πέσει, θα είναι δύσκολο να ανέλθει..!...
Κατάλαβε πως αν ήθελε τη ζωή της, θα έπρεπε να χύσει αίμα για να την αποκτήσει ξανά! Ήθελε; αφού ήταν πεπεισμένη πως δεν θα άλλαζε τίποτε. Η ρουτίνα την είχε καταπιεί ολοκληρωτικά και εκείνη το μόνο που έκανε ήταν να την κοιτά και να της χαμογελάει!

to be continued...

Lia@



17 σχόλια:

  1. Κατ'αρχάς συγχαρητήρια για προχθές!!! :D
    Πολύ ωραίο κείμενο, και βγαλμένο μέσα από την ψυχή σου... Ξέρω πως είναι να βρίσκεσαι στο βυθό και να μην μπορείς να ανασάνεις... Αλλά αξίζει ο κόπος. Όταν η κοπέλα της ιστορίας σου θα έχει φύγει από το λήθαργο και τον πνιγμό, θα έχει μάθει σίγουρα να εκτιμά το φως και τη ζωή ;) ..γιατί ακριβώς θα έχει ζήσει στο απόλυτο σκοτάδι!!!
    Φιλάκια πολλάααα Λιάκι μου! Να'σαι καλά! Καλό απόγευμα! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ!
      ...
      Δεν ξέρω αν αξίζει ο κόπος όταν δεν υπάρχουν αποτελέσματα..!
      ...
      Φιλάκια και σε σένα!
      Καλά να περνάς!

      Διαγραφή
  2. Έχει σημασία τι θέλουμε και πως το θέλουμε;
    Έχει σημασία που πετάμε από πάνω μας ότι μας κόβει τον πολύτιμο αέρα μας και κρυβόμαστε να μη μας ξαναβρούν;
    Έχει σημασία που πετάμε την πανοπλία μας και τους αφήνουμε να μας πλησιάσουν γιατί έχουμε ανάγκη να μας πλησιάσουν και να τους πλησιάσουμε κι εμείς.
    Έχει σημασία που η κολλητή σου σε βλέπει σαν διαδικτυακή περσόνα και σαν σχόλιο;
    Έχει σημασία που δεν μπορώ να ανασάνω ;
    και να φωνάξω τι θα βγει;

    Ας πάει στο καλό
    όλα περνάνε, θα περάσει κι αυτό... έλα Λία μου, πάρε ανάσα ... ξανά απ΄ την αρχή

    κι ένα φιλάκι για την προσπάθεια :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ...
      ...
      ...
      ...
      ...

      Έχει;;

      μακάρι! ...Παίρνω, από τα καλά σας λόγια!

      Φιλάκια!
      Καλά να περνάς Levina μου!

      Διαγραφή
  3. Καποιοι μας κοιτουν
    χωρις να το αντιλαμβανομαστε
    και μας λενε "δυνατα"
    ΖΗΣΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!

    Μονο και μονο γι αυτο ας αναδυθουμε....
    (κι εγω για σφουγγαρια εχω κατεβει)

    Το ελαφρυ κυματακι με εκανε να εχω περιστασιακο ονειρο.

    Μακια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν μπορείς να κάνεις και διαφορετικά! :) όπως και να 'χει θα ζήσεις είτε είναι μίζερη ή ζωή σου είτε τρισευτυχισμένη!

      ...
      (βρήκες τίποτα καλό;!)

      :)

      Φιλάκια και μία αγκαλίτσα!

      Διαγραφή
  4. «Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της, και συ να λείπεις,
    να 'ρχονται οι Άνοιξες με πολλά διάπλατα παράθυρα, και συ να λείπεις...να λείπεις - δεν είναι τίποτα να λείπεις.
    Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει, θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλα εκείνα που γι' αυτά έχεις λείψει,
    θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλο τον κόσμο» (Ρίτσος).
    Για να παραμείνει κανείς ζωντανός, χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη απ' το απλό γεγονός της αναπνοής, κοριτσάκι. Πάντα αξίζει ο κόπος! Φιλιά πολλά και μην...ξαναχαθείς από την παρέα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ όμορφο το απόσπασμα! Ομολογώ πως δεν το γνώριζα!
      ...
      Κάποιοι αρκούνται μόνο σε αυτήν..!

      Φιλάκια!
      Να περνάς όμορφα!

      Διαγραφή
  5. Το καλό της ψυχικής δύναμης είναι πως δεν έχει όρια όπως η σωματική.. Ποτέ δε μπορείς να φτάσεις στο όριο, στο τέρμα. Ακόμη και αν κάποιοι νιώθουν πως έφτασαν, πως δεν μπορούν άλλο, είναι πολύ απλά γιατί έπεισαν τον εαυτό τους μ' ένα ψέμα. Όλα αυτά μια ιδέα είναι. Κανείς δε μπορεί να σε κάνει να νιώσεις αδύναμος χωρίς τη συγκατάθεσή σου, χωρίς εσύ πρώτος/πρώτη να πεις, "ναι δε μπορώ να το κάνω, δε μπορώ να πάω παραπέρα". Οπότε μην αρκείσαι στην εύκολη λύση. Είναι θέμα υπομονής, διάθεσης, κουράγιου.. Πες απλά πως μπορείς, πίστεψέ το (γιατί έτσι είναι), και χωρίς πολύ πολύ σκέψη κολύμπα προς τα πάνω και κάθε που πας να σκάσεις λέγε, "λίγο ακόμη και έφτασα". Και θα φτάσεις. Κας τους άλλους να λένε.. ;)
    Η λογική δε χωράει σ' αυτά τα πράγματα, είναι καθαρά ψυχολογικό και η αρνητική & θετική δύναμη πηγάζουν από μέσα σου πριν όλων.. Ε, διάλεξε τη σωστή απλά.. ^^
    Άντε και έχει ωραία λιακάδα στα ρηχά.. :D
    Φιλιά δεσποινίς Λία! ^^
    Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ σοφά τα λόγια σου καλέ μου Jade!
      Σε ευχαριστώ ειλικρινά πάρα πολύ για όλα αυτά τα λόγια!

      :)
      Φιλάκια! ^^
      Ελπίζω να είσαι καλά!
      Καλό βραδάκι με όμορφα όνειρα!

      Διαγραφή
  6. Αλληγορικά λόγια που λένε πολλά! :)
    Πάω για τη συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όμορφο κείμενο... "είχε πέσει στα δίχτυα των λογισμών και της απελπισίας" πόσο συχνά απελπιζόμαστε...πόσο ολιγόπιστοι είμαστε....!
    Μονάχα η ελπίδα θα μας σώσει...η ελπίδα πως αξίζουμε κάτι καλύτερο και πως με προσπάθεια και αγώνα μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα!!!
    Να 'σαι καλά Λία μου...!

    Υ.Γ. Μήπως θα σου ήταν εύκολο να βγάλεις την λέξη επαλήθευσης;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα μιλήσω προσωπικά, γιατί δεν γνωρίζω για τους άλλους...,
      είμαι πολύ ολιγόπιστη (τι οξύμωρο! πολύ - λίγο)!
      Ναι! μακάρι να υπάρχουν ακόμη αποθέματα! :)

      Και συ να περνάς όμορφα!

      Υ.γ έγινε!

      Διαγραφή
    2. Εύχομαι ο Θεός να σου χαρίζει πίστη, δύναμη και αγάπη :)))
      Μην ξεχνάς ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ...πέφτουμε και σηκωνόμαστε...το θέμα είναι στο τέλος να είμαστε όρθιοι...
      Καλή συνέχεια!

      Υ.Γ. Σ'ευχαριστώ που το έβγαλες....

      Διαγραφή
    3. Σε ευχαριστώ πολύ!!! :))

      Να είσαι πάντα καλά!
      Ένα όμορφο βραδάκι σου εύχομαι!

      Υ.γ δεν κάνει τίποτε! ^^

      Διαγραφή
  8. Χαίρομαι που σου αρέσει η μουσική που λατρεύω!
    ^^
    Σε αυτή την ανάρτηση όταν την είχα πρωτοδημοσιεύσει είχα βάλει ήχους κυμάτων και πραγματικά ήταν πολύ ωραίο, γιατί συνόδευε όλο το κείμενο έτσι όπως το ήθελα!
    ...
    Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα γλυκά σου λόγια Χρυσούλα μου!!
    :))♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για να μην περπατώ μόνη...